ဘာသာမဲ့ျခင္းကို ေဝဖန္သူေတြဟာ ဘာသာမဲ့ဆိုတာ ဘာသာတစ္မ်ိဳးပါပဲ လို႔ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဘာသာမဲ့ ကို ေဝဖန္သူေတြဟာ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ိႈင္းသူေတြသာ ျဖစ္ရင္၊ သူတို႔ ပါးစပ္ကေန ဒီစကားမ်ိဳးကို စာရိတၱပ်က္ျပားမႈ၊ ဥပေဒေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ိဳးနဲ႔ စြပ္စြဲခ်က္ ဆန္ဆန္ ေျပာထြက္တာ အံ့ၾသစရာပဲ။ ဒီလို နားေယာင္လြယ္မယ့္ စြပ္စြဲခ်က္ေတြ အသာထားပါေတာ့။ ဘာသာမဲ့ဆိုတာ တကယ္ပဲ ဘာသာတစ္မ်ိဳးပဲလား?
မဟုတ္ပါ။ ဘာသာမဲ့ဆိုတာ ဘာသာတစ္ခုကို မဟုတ္တာပါ။ ဘာသာမဲ့ေတြမွာ ဘံုတူညီတဲ့ ေလာကကို ေျဖ႐ွင္းတဲ့ အယူဝါဒ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး လူတန္းစား၊ က်မ္းဂန္ေတာ္ျမတ္ေတြ၊ ကိုးကြယ္႐ွိခိုးစရာ အရာဝတၳဳေတြ ဘာတစ္ခုမွ မ႐ွိပါဘူး။ ဘာသာမဲ့ဆိုတာ ဘာသာတစ္ခုပါလို႔ ေျပာဖို႔အတြက္ ဘာသာမဲ့မွာ ဒီ ဂုဏ္သတၱိေတြ ကင္းမဲ့ေနပါတယ္။ ခန္႔မွန္းလို႔ရမယ့္ ေစာတက တက္မႈမ်ိဳးေတြကေတာ့ တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡႀကီးေတြဟာ ဘာသာမဲ့ဘာသာရဲ႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ ခ်ားလ္စ္ဒါဝင္ ေရးတဲ့ သက္႐ွိမ်ိဳးစိတ္တို႔၏ မူလအစ စာအုပ္ႀကီးဟာ ဘာသာမဲ့ ဘာသာရဲ႕ က်မ္းဂန္ျမတ္၊ စတဲ့ အဓိပၸာယ္မ႐ွိတဲ့ အဆိုေတြဟာ ဘုန္ေတာ္ႀကီး လူတန္းစား၊ က်မ္းဂန္ေတာ္ျမတ္၊ ကိုးကြယ္႐ွိခိုးမႈ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရေတြနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တယ္လို႔ အၾကမ္းစား (ဒါေပမယ့္ အဲလို လြယ္လြယ္ ေတြးႏိုင္တယ္ေလ) ထင္ျမင္မႈေတြပါပဲ။
ဘာသာမဲ့အယူအဆဟာ တျခား ဘာသာလြတ္ ဝါဒမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ႏိုင္တာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဟာေတြဆိုရင္ ဘာသာေရးနဲ႔ တူေလာက္ေအာင္ ပုဂိၢဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈဆန္တဲ့ အယူဝါဒေတြ ႐ွိတာေပါ့။ မားစ္ဝါဒရဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕အပုိင္းေတြ ဆိုရင္ မၾကာခဏ ေထာက္ျပခံရပါတယ္။ ကမာၻဘာသာႀကီးေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ ႐ွိတဲ့ ဘာသာမဲ့ဆန္တဲ့ ဂိုဏ္းငယ္ေလးေတြဟာ သူတို႔ လာခဲ့တဲ့ မူလဘာသာႀကီးေတြရဲ႕ အေငြ႕အသက္မ်ား က်န္ရစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ ဘာသာမဲ့အယူအဆဟာ ဘာသာတစ္ခုပဲလို႔ မဆိုလိုႏိုင္ပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာမဲ့ေတြဟာ အထက္ပါ ဘာသာေရးဆန္တဲ့ ဘာသာမဲ့ အယူအဆေတြထဲက တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု လက္ခံရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါ။ ႐ုပ္မဲ့တဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ဘာသာေရးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္တတ္သလို ဘာသာမဲ့ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပုဂိၢဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈဆန္တဲ့ ဘာသာမဲ့အယူအဆေတြ ႐ွိေပမယ့္ ဘာသာမဲ့ဟာ ဘာသာတစ္ခု မဟုတ္တာဟာ စာၾကည့္တိုက္ထဲက စာအုပ္ဟာ စာၾကည့္တိုက္ မဟုတ္သလို၊ ေရေမာ္လီက်ဴးထဲက ဟိုက္ဒ႐ိုဂ်င္ အက္တမ္ဟာ ေရမဟုတ္သလို၊ ဂ်ံဳတစ္ခြက္ဟာ ေခ်ာကလက္ကိတ္ တစ္ခုလံုး မဟုတ္သလိုပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာသာမဲ့အယူအဆကို ဘာသာတစ္ခုလို႔ ေခၚလိုက္တာဟာ အရင္း႐ွင္ဝါဒ၊ ေဆြးေႏြးၫိွႏိႈင္းဝါဒ (Pacifism)၊ တီဗီေ႐ွ႕မွာ အၾကာႀကီး ထိုင္ေနျခင္း၊ ထမင္းတစ္လုတ္စားရင္ ၅မိနစ္ၾကာျခင္း၊ အဝတ္ကို ေလးခါ ေရေလွ်ာ္ျခင္း ဆိုတာကို ဘာသာတရား တစ္ခုလို႔ စြပ္စြဲလိုက္သလိုပါပဲ။ အဲလို စြပ္စြဲမႈဟာ လူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ သူတို႔မႀကိဳက္တာကို ညႊန္းဆိုနည္းတစ္မ်ိဳး၊ သူတို႔မႀကိဳက္တာ တစ္ခုနဲ႔ ဆိုင္တဲ့လူအကုန္လံုးဟာ အစြန္းေရာက္ အယူသီးေတြလို႔ ထင္ျမင္ခ်က္ခ်လိုက္တာပါပဲ။ တိုတိုေျပာရရင္ ဘာသာမဲ့အယူကိုယ္တိုင္ဟာ ဘာသာတစ္မ်ိဳးပဲဆိုတာဟာ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတဲ့ ယံုမွတ္မႈ (Claim) တစ္ခုပါပဲ။ ဘာသာတရားတစ္ခု ျဖစ္လာရမယ့္ အရာေတြကုိ ပံုမွန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ စင္စစ္ ဘာသာမဲ့အယူအဆဟာ မျပည့္စံုပါ။ (ေက်ာ္စြာလင္း)
(Adopted from Article, “Is Atheism A Religion?” @ http://www.vuletic.com/hume/at/abreligion.html )
No comments:
Post a Comment